...Los Bloggorologo...

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Όταν το ΚΚΕ πήγε να βάλει χέρι στον αθλητισμό!


Την εμπλοκή του ΚΚΕ στο χώρο του ποδοσφαίρου μέσα από την ΑΕΚ και την ΑΕΛ, αποκαλύπτει το άλλοτε μέλος και επικεφαλής της Επιτροπής Αθλητισμού του Περισσού, Γ. Τζιας, στο βιβλίο του «Προσκύνημα στους ξεχασμένους ζάνες».

Του Γιάννη Γεωργάκη από την εφημερίδα το «Βήμα»

Είναι γνωστή η αρνητική θέση του ΚΚΕ όσον αφορά το... επάρατο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ότι επί Χαρίλαου Φλωράκη στην ηγεσία του κόμματοςτο ΚΚΕ έφτασε ένα βήμα πριν από την αγορά της ΠΑΕ ΑΕΚ, τον έλεγχο της ΠΑΕ Λάρισα μέσω του δήμου της θεσσαλικής πόλης, και όχι μόνο. Χωρίς την παρέμβαση του Χαρίλαου, ο κύπριος επιθετικός Γιώργος Σαββίδης δεν θα αγωνιζόταν στην ΑΕΚ. Αυτές και πολλές άλλες αθλητικές ιστορίες διηγείται το άλλοτε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και επί χρόνια επικεφαλής της Επιτροπής Αθλητισμού του «Περισσού» κ. Γιώργος Τζιας, στο βιβλίο του «προσκύνημα στους ξεχασμένους ζάνες*» το οποίο θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία εντός των ημερών.

«Ένα πρωί με καλεί στο γραφείο του ο Χαρίλαος. Απόρησα. Είναι γνωστό ότι η σχέση του γερόλυκου κομμουνιστή, όπως και των περισσότερων ηλικιωμένων συντρόφων μας, με τον αθλητισμό και τα παράγωγά του δεν ήταν οι πιο καλές.

Ακου, σύντροφε, μου είπε. Απέναντι από το σπίτι μου μένει εκείνος ο παράγοντας της ΑΕΚ (ο λόγος για τον κ. Ανδρέα Βούλγαρη ). Δικός μας άνθρωπος είναι, φαίνεται καλό παιδί. Η γυναίκα του είναι φιλενάδα με τη δική μου, τη Μάγδα. Κάθε μέρα έρχεται για καφέ και ζητάει να βοηθήσουμε την ομάδα του άνδρα της. Μ΄ έχουν φάει και οι δύο. Θέλει, λέει, να παρέμβουμε για να κάνουν μια καλή μεταγραφή... θέλουν τον Κύπριο, τον αρχηγό της Ομόνοιας ( Γιώργο Σαββίδη ). Είναι λέει πολύ καλός. Πάρε, σε παρακαλώ, τους συντρόφους μας, εκεί κάτω στο ΑΚΕΛ, πες τους ότι τους το ζητάμε χάρη και κανόνισέ το».


Ο Σαββίδης και ο Χαρίτος

«Τι να έκανα;» θυμάται ο κ. Τζιας. « Μίλησα με τον πρόεδρο της Ομόνοιας. Νομίζω ότι ήταν ο Παπαϊωάννου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και αργότερα υπουργός στην κυβέρνηση Γιώργου Βασιλείου . Η επιθυμία του Χαρίλαου έκαμψε τις αντιρρήσεις τους και έτσι ο κουμπάρος**, όπως τον φώναζαν χαϊδευτικά τα χανούμια, ήρθε με συνοπτικές διαδικασίες στη Νέα Φιλαδέλφεια (το καλοκαίρι του 1987). Επαιξε καλή μπάλα, έγινε αρχηγός στην ομάδα τους και όλοι, κομματικοί, παράγοντες και φίλαθλοι, έμειναν ευχαριστημένοι. Μια μεταγραφή που, έτσι για την ιστορία, δεν ξεπέρασε τα σαράντα εκατομμύρια δραχμές».

Ηταν όμως να μην ανοίξει η όρεξη... « Την επόμενη χρονιά πάλι μια από τα ίδια. Θέλουμε τον Ανδρέα Χαρίτου, μας είπαν. Τον τερματοφύλακα που είναι και αρχηγός της Εθνικής Κύπρου. Τι να κάνω. Αποφασίσαμε να ξανακάνουμε την ίδια διαδικασία. Τηλέφωνα στο ΑΚΕΛ, παρακάλια με όλα τα σχετικά, αλλά, ευτυχώς για μας, σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι της Κύπρου (με την Ολλανδία στις 28/10/1987), έγιναν επεισόδια.Ο ήρωάς μας έφαγε βαριά καμπάνα από την UΕFΑ και έτσι η κυπριακή παροικία της ΑΕΚ δεν αυξήθηκε και η παραδοσιακή Αριστεράέχασε την ευκαιρία να γίνει, έστω και έτσι, αθλητικός ατζέντης ».

Το αλισβερίσι με τη... γειτόνισσα

Οι σχέσεις του ΚΚΕ με τη... γειτόνισσα ΑΕΚ (ΠερισσόςΝέα Φιλαδέλφεια) χρονολογούνται από την εποχή που το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό. Σφυρηλατήθηκαν τη δεκαετία του 1970 όταν γραμματέας της ΑΕΚ ήταν το στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος του ΔΣ της ΕΠΟ κ. Δημήτρης Μουρίκης και μέλος του ΔΣ ο κ. Α. Βούλγαρης και συνεχίστηκαν επί επαγγελματικού ποδοσφαίρου με πρόεδρο της ΠΑΕ ΑΕΚ τον βιομήχανο αθλητικών ειδών κ. Ανδρέα Ζαφειρόπουλο.

« Σύντροφε, ο Ζαφειρόπουλος μας χρειάζεται, επανέρχεται ο Ανδρέας (Βούλγαρης). Θέλει να συναντήσει κάποιον από την πρεσβεία. Άμα βοηθήσει το κόμμα, μπορεί να μας δώσουν κάποιον δικό τους στην ομάδα. Για σκέψου λίγο, θα είναι ο πρώτος σοβιετικός ποδοσφαιριστής που θα παίξει σε ομάδα του εξωτερικού. Αν αυτή η ομάδα είναι η ΑΕΚ, φαντάσου την προβολή της χώρας μας, τα οφέλη για το κόμμα από μια τέτοια μεταγραφή. Να, τον άλλο μήνα παίζει φιλικό στο ΟΑΚΑ η Εθνική μας με τους Σοβιετικούς. Εκεί στο ημίχρονο του αγώνα κανόνισε το ραντεβού» διηγείται ο κ. Τζιας.

Ο πρέσβης και ο καπετάνιος

Πρέσβης της Σοβιετικής Ενωσης στην Ελλάδα εκείνη την εποχή ήταν ο Βίκτορ Στουκάλιν . Προσωπικότητα ισχυρή και η τοποθέτησή του σε αυτό το νευραλγικό πόστο της Μεσογείου δεν ήταν καθόλου τυχαία.

« Την ημέρα του αγώνα (23/4/1988, Ελλάδα- ΕΣΣΔ 0-4)... ο Ανδρέας (Βούλγαρης) στριφογύριζε ανήσυχος στο κάθισμά του. Η ώρα περνούσε και ο Ζαφειρόπουλος δεν φαινόταν πουθενά. Προφανώς μας είχε στήσει. Και καλά εμάς. Τον Στουκάλιν όμως; Είδαμε και πάθαμε να κανονίσουμε τη συνάντηση και τώρα γινόμασταν ρεζίλι. Τελικά μας ειδοποίησε ότι κάτι επείγον του έτυχε, ότι ζητάει συγνώμη, ότι επιφυλάσσεται για μιαν άλλη φορά ».

Κατά τον κ. Τζια την ευκαιρία συνάντησης με τον κ. Στουκάλιν άρπαξε από τα μαλλιά ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός κ. Γιώργος Βαρδινογιάννης. « Ο καπετάνιος με γνώριζε. Πέρασε από μπροστά μου και άνετος κατευθύνθηκε προς τον σοβιετικό αξιωματούχο. Κοίτα, είπα στον Ανδρέα. Πέταξε το πουλί. Σας πρόλαβαν οι βάζελοι. Προσπάθησα να καταλάβω τι κουβέντιαζαν οι δύο άνδρες. Μίλαγαν χαμηλόφωνα, στα αγγλικά. Πλησίασα... Πότε πρόλαβε ο μπαγάσας, είχε αρχίσει την κουβέντα για τους ποδοσφαιριστές. Του έλεγε για τον έναν, του κριτικάριζε τον άλλον και από εδώ το είχε, από εκεί το είχε, κατέληξε να του ζητάει τον τερματοφύλακα. Μίλαγε για μεταγραφή του Ρινάτ Ντασάεφ... Ο πρέσβης χαμογελώντας απαντούσε ευγενικά αλλά συνάμα και αόριστα. Διπλωμάτης μεγάλος, δεν ήθελε να δεσμευτεί. Η ιδέα όμως του καλάρεσε. Δεν θα ήταν άσχημο να γινόταν εδώ στην Ελλάδα η πρώτη μεταγραφή σοβιετικού αθλητή στο εξωτερικό, στον χώρο της δικής του ευθύνης και μάλιστα στον σύλλογο μιας οικογένειας με τέτοια οικονομική επιφάνεια... Αυτό το κατάλαβε ο καπετάνιος και επιμένοντας του απέσπασε τελικά την υπόσχεση. Στο κόμμα πάντως το θέμα δεν συζητήθηκε και πολύ. Με συνοπτικές διαδικασίες ταχθήκαμε αρνητικά και η όποια προοπτική της μεταγραφής πάγωσε ».

Το πείραμα και ο φόβος

Ο κ. Ζαφειρόπουλος δεν πήγε στο ραντεβού με τον Στουκάλιν, όταν όμως το 1988 αποφάσισε να αποχωρήσει από την ΠΑΕ ΑΕΚ έσπευσε και πάλι στο ΚΚΕ. Αναφέρει σχετικά ο κ. Τζιας: « Με τον Ζαφειρόπουλο συναντηθήκαμε ξανά όταν αποφάσισε να πουλήσει την ΠΑΕ. O βιομήχανος ήξερε, πιθανόν καλύτερα από εμάς, ότι το χρήμα υπάρχει και ήρθε με πρόταση. Μας την έδινε με ένα ποσό που δεν ξεπερνούσε τα διακόσια εκατομμύρια δραχμές. Ποσό όχι μικρό, αλλά ούτε μεγάλο για μια τέτοια επένδυση... Το γιατί, σαν κόμμα, δεν κάναμε την κίνηση, έστω και σαν πείραμα, είναι μια άλλη ιστορία. Μέσα μου είμαι βαθιά πεισμένος ότι το ζήτημα δεν ήταν οικονομικό. Ηταν πάνω απ΄ όλα, ο φόβος μας, η αδυναμία μας να δούμε το καινούργιο. Βολεμένοι στο δικό μας μικρόκοσμο, μας έλειπε η διάθεση για ρίσκο » σχολιάζει το πρώην στέλεχος του ΚΚΕ.

* Ζάνες (πληθυντικός του Ζευς), προτομές προς τιμήν του Δία που κατασκευάζονταν στην Αρχαία Ολυμπία με τα πρόστιμα που επιβάλλονταν στους αθλητές οι οποίοι παραβίαζαν τους κανονισμούς των Ολυμπιακών Αγώνων.

** Ο Γιώργος Σαββίδης αγωνίστηκε στην ΑΕΚ από το 1987 ως το 1992 σε 132 ματς πρωταθλήματος σημειώνοντας 33 γκολ. Αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας το 1989 και το 1992.

Δεν υπάρχουν σχόλια: